کاش
کاش مختصات کردارمان روی ربع اول همان طور می ماند و به سمت ربع های دیگر نمی رفتیم .
کاش تابع تمامی اعمال خوبمان اکیدا صعودی باشد تا به مقصد برسیم .
کاش تابع گناهانمان نزولی باشد تا در یک جایی بالاخره پایان پذیرد .
کاش لااقل تابع گناهانمان این قدر پیوسته نباشد و حد اشتباهاتمان به بی نهایت میل نکند.
کاش از سخن های بیهوده و اعمال مکروهه که فراوان هم هستند جذر می گرفتیم.
کاش دنیا با تمام دلخوشی هایش در نظرمان نقطه ای تو خالی باشد و بس.
کاش انتگرال های بی حرمتی هایمان در محضر درست، توبه باشد.
کاش بتوانیم اعمال نیک و بسیار اندکمان را به توان برسانیم تا به حساب آیند.
کاش آهنگ رو به افزایش حجم روز مرگی ها، به ما فرصت فکر کردن به خود را بدهد .
کاش راه راست را انتخاب کنیم ، که اگر نکنیم یا به هدف نمی رسیم و یا دیرتر میرسیم.
کاش لگاریتم کلیه اعمالمان در مبنای رضای خدا برود تا مقبول درگاهش واقع شود.
کاش لحظه های خوب مناجات را یک جا می شد جمع کرد تا از دستشان ندهیم و فراموششان نکنیم.
کاش .......
