
مرامت را بنازم ای صدف

هرگاه دلت از آسمان آبی و

دریای پر امواج می گیرد
دهانت بسته می گردد

دلت پر غصه می گردد
و عشق تو
به آن دریا

چنان پاک و چنان خالص
که همچون دُر
سفید و ناب می گردد

و دریا
همچنان کف بر لبِ
این آسمان آبی و ساحل
به دنبال افق گردد

بهار
چهارشنبه 7 فروردینماه سال 1387 ساعت 08:05 ق.ظ